14:25 Qashqadaryolik erkak o‘z otasini o‘ldirib, quduqqa tashlab yubordi | |
Kutilmagan sovuq xabar Rahimso‘fi mahalla ahlini butkul karaxt ahvolga solib qo‘ydi. Gap shundaki, shu kuni uch farzandning otasi Ahmad Nurmatov (ism-shariflar o‘zgartirilgan) o‘z xonadonida to‘ng‘ich o‘g‘li Shuhrat Nurmatov tomonidan shafqatsizlarcha o‘ldirilib, hovlidagi suvsiz quduqqa tashlab yuborilgani oshkor bo‘ldi.
Xo‘sh, bu mudhish voqea qanday sodir bo‘ldi? Nega o‘g‘il bunday razil qilmishga qo‘l urdi? Bu kabi so‘rovlarga javob topish hamda mash’um fojia tafsilotlariga oydinlik kiritish uchun avvalo ushbu xonadondagi muhitga nazar tashlash joiz. Marhum Ahmad Nurmatov avvaliga turmush o‘rtog‘i Maryam Salomova bilan tinch-totuv yashab, uch farzandni voyaga yetkazishdi. Negadir keyinchalik er-xotin o‘rtasida o‘zaro kelishmovchilik, nojo‘ya gap-so‘zlar ko‘paya bordi. Bu orada Maryam bir necha marta bolalarini yetaklab, ota xonadoniga ketib qoldi. Biroq keyinchalik mahalla-ko‘y, yaqinlarining aralashuvi bois, farzandlarining taqdirini o‘ylab, yana oilasiga qaytib keldi. Shundan so‘ng ularning turmushi yana bir maromda davom eta boshlaganday edi. Qarangki, bundan ikki yil muqaddam arzimas narsalar ustidagi er-xotinning o‘zaro tortishuvi katta mojaroga aylandi. Shundan so‘ng bu oilada mashmashalarning cheki ko‘rinmay qoldi. Axiyri, urush-janjallardan tamomila bezigan ayol qizi Nargizani yetaklab, yana ota xonadoniga qaytib bordi. ¤g‘illarining kattasi Shuhrat va eng kichigi Ozodbek otasi bilan birga qoldi. Bu gal mahalla kayvonilari er-xotinni murosayu madoraga keltirishga qanchalik harakat qilmasin, baribir foydasi bo‘lmadi. Qisqasi, bir oila parokandalikka yuz tutib, farzandlar ham arosatda qoldi. Ota uyida qolgan oilaning to‘ng‘ich farzandi Shuhrat qishloq hududidagi fermer xo‘jaligida mavsumiy ishchi bo‘lib ishlay boshladi. Ishlash asnosida fermer bilan g‘alla hosili mavsumida ish haqi hisobidan 800 kilo, ya’ni 1 million 360 ming so‘mlik bug‘doy olishga kelishib ham oldi. Va’daga binoan, g‘alla mavsumi nihoyasida fermer Shuhratga kelishilgan miqdordagi bug‘doyni hisoblab beradi. Hosilni Shuhrat ota xonadoniga olib kelib tushiradi va oradan bir hafta o‘tgach esa, qo‘shni Samarqand viloyatidan tanishlari orqali ish topib, ishlash uchun jo‘nab ketadi. Odatiy kunlarning birida Shuhrat Samarqandda ishlab yurganida otasi unga qo‘ng‘iroq qilib, «Uyga kelib ket, ertaga bozor bo‘ladi, bug‘doyni sotmoqchi bo‘lsang, sotib yubor, pulini nima qilsang, o‘zing bilasan», deb qoldi. Shundan so‘ng Shuhrat uyiga qaytib keldi. Shuhrat Samarqanddan qaytgach, to‘g‘ri onasi vaqtincha yashab kelayotgan bobosi Sodiq Pirmatovning xonadoniga kelib, otasining gapini onasiga yetkazdi. Xullas, shu kuni Shuhrat bug‘doyni olib kelish maqsadida onasi Maryam opa hamda tog‘asi Hamdamlar bilan ota uyiga borishadi. Ularni tund holda, sovuq qarshi olgan otasi negadir onasi va tog‘asini hatto darvozadan ichkariga ham kiritmaydi. «G‘allani olib ketgin», deb o‘g‘ilni chaqirgan ota endi to‘nini teskari kiyib olib, bug‘doyni berib yuborishga u-bu bahonalarni ro‘kach qilib, paysalga sola boshladi. Bundan norozi bo‘lgan Shuhrat tog‘asi bilan mahalla raisi hamda mahalla profilaktika inspektoriga arz qilishadi. Vaziyatni anglagan mahalla oqsoqoli va profilaktika inspektori Ahmad akaga qo‘ng‘iroq qilib, ish haqi evaziga kelgan bug‘doyni o‘g‘liga berib yuborishini yotig‘i bilan tushuntirishadi. Shundan so‘ng ertasi kuni Shuhrat onasi bilan g‘allani olib kelish maqsadida yana ota xonadoniga yo‘l oladi. Ularni ko‘rib, jahl otiga mingan ota bu gal ham ayolini ko‘chada qoldirib, o‘g‘liga hovliga kirib bug‘doyni olib chiqishiga izn beradi. Shu asno Shuhrat yerga to‘kib qo‘yilgan donni bo‘sh xaltalarga joylar ekan, otasi to‘satdan o‘g‘liga tashlanib, uni silkilay boshladi. Otasining bu xatti-harakatidan tamomila sarosimaga tushib qolgan Shuhrat atrofda loyga botib yotgan tayoqni olib, ura boshladi. Tayoq zarbidan Ahmad akaning oyog‘i qattiq jarohatlanib, yiqilib tushadi. Darvoza ortida Shuhratning chiqishini kutib o‘tirgan onasi ichkaridan baqir-chaqirlarni eshitib: «Otangni o‘ldirib qo‘yasan-ku», deya yugurib kelib, ularning orasiga tushadi. Oradan bir oz o‘tgach, erining qonga belanib yotganini ko‘rgan Maryam opa ko‘chada o‘ynab yurgan kichik o‘g‘li Ozodbekni chaqirib, uchovlon Ahmad akani oshxonaga ko‘tarib olib kirishadi. Keyin esa, Maryam opa Shuhratga otasini boshqa urmasligini tayinlab, yana iziga qaytib ketadi. Taassufki, onasi ketib qolgach, Shuhrat ukasi Ozodbekni ham aldab, oshxonadan chiqarib yuboradi-da, ko‘zi qonga to‘lgan ko‘yi, rahm-shafqat degan tushunchani mutlaqo unutib qo‘yib, oshxona chetida yotgan temir bo‘lagini olib, o‘lim bilan kurashib yotgan otasining boshiga qayta-qayta uradi. Qisqasi, ketma-ket urilgan og‘ir zarbdan Ahmad aka voqea joyida jon taslim qiladi. Keyin esa, Shuhrat qotillikni yashirish maqsadida jasadni yo‘qotish yo‘llarini izlay boshladi. Shu payt to‘satdan uning xayoliga allaqachon suvi qurib qolgan hovlidagi quduq keldi. U supa chetida yotgan arqonni olib, jasadning bo‘yin qismidan ikki-uch marta aylantirib oldi. So‘ng esa, hovli to‘rida mollarga suv berayotgan ukasi Ozodbekni chaqirib, unga otalarini o‘ldirib qo‘yganligini aytib, jasadni yo‘qotishga yordam berishini so‘raydi: — Nega unday qildingiz, aka?! — dedi Ozodbek yum-yum yig‘lab. — Nega otamni o‘ldirdingiz? — Yig‘lama, — deydi u. — Boshqa ilojim qolmadi. Onamga, bizlarga yetkazgan shuncha azoblari uchun o‘ldirdim. Akasining gapidan Ozodbek battar uvvos tortib yig‘laydi. — Bo‘lar ish bo‘ldi, yig‘ini bas qil. Endi jasadni yo‘qotishimiz kerak, bu haqda hech kimga og‘iz ocha ko‘rma. Aks holda, men qamalib ketaman. Sen jasadni huv anavi qudug‘imizgacha sudrashib borsang, bo‘ldi. Qolganini o‘zim eplayman. Shundan so‘ng aka-uka jasadni quduq tomon sudray boshlaydi… Uzoq davom etgan surushtiruv va tergov ishlari asnosida Shuhratning qotilligi fosh etildi. Sud hay’ati ushbu jinoyatni batafsil o‘rganib chiqib, sudlanuvchi Shuhrat Nurmatovni Jinoyat kodeksining tegishli moddalariga asosan uzoq muddatli qamoq jazosiga hukm etdi. Inchunin, sud sudlanuvchi Maryam Aliboyevaga jazo tayinlashda, uning aybiga iqror va pushaymonligini, muqaddam sudlanmagani, qaramog‘ida voyaga yetmagan farzandi borligi, qilmishi og‘ir bo‘lmagan jinoyatlar turkumiga kirishi, oilada asosiy boquvchi ekani, bir oiladan ikki kishi sudlanayotganini inobatga olgan holda, uni jamiyatdan ajratmagan holda axloqan tuzatish mumkin, deb hisoblab, muayyan muddatda ozodlikni cheklash jazosi tayinlashni lozim topdi. Shu o‘rinda ko‘ngildan ba’zi bir mulohazalar kechadi. Allaqachon parokandalikka yuz tutgan bu oilaning hayotini yaqindan bilgan mahalla-ko‘y, qo‘ni-qo‘shni, qavm-qarindoshlar o‘z vaqtida vaziyatni yaxshilashga harakat qilganlarida, ehtimol, bu fojia yuz bermagan, o‘g‘il esa, otasining qotiliga aylanmagan bo‘larmidi?! Ehtimollar ko‘p. Ammo endi bundan foyda yo‘q. Shunday ekan, yuqoridagi kabi noxush voqealarning qayta takrorlanmasligi uchun tevarak-atrofimizga teranroq boqishimiz, odamlarning hayotiga hech qachon befarq bo‘lmasligimiz kerak. Mazkur maqolani yoritishdan asl muddao ham shu. Fozil Yusupov, jinoyat ishlari bo‘yicha Qashqadaryo viloyati sudining sudyasi
Manba: "aniq.uz"
| |
|